Od wielu lat mówi się w Oświęcimiu o potrzebie budowy całodobowego domu pomocy społecznej. Niestety, tylko się mówi, a potrzeby w tym temacie są ogromne i stale rosną. Można udawać, że problemu się nie dostrzega, ale tym sposobem on na pewno nie zniknie.

W tym miejscu kłania się racjonalne zarzadzanie miastem i ustalanie priorytetów. Z mojego punktu widzenia, ale i jak wynika z opinii wielu mieszkańców, wiele spraw jest zaniedbywanych kosztem inwestycji niepotrzebnych tu i teraz. Kolejnym problemem w mojej ocenie jest szeroko rozumiana fuszerka jaką dziś firmuje czy dopuszcza osobiście prezydent Janusz Chwierut.

Żeby nie być gołosłownym, kolejny raz w przeciągu ostatnich 10 lat, będzie remontowana płyta Rynku Głównego. Ta płyta była co roku poprawiana, bo nasz drogi prezydent uparł się swego czasu, żeby koniecznie realizować bardzo słaby projekt, a na dodatek nie dopilnował, żeby chociaż jakość wykonania była odpowiednia. Zakup tzw. Cafe Rynek, wzbudzający zresztą ogólną wesołość, to kolejny przykład zmarnowanej kasy miasta (czyli naszych pieniędzy). Miedzy innymi w taki sposób są marnowane publiczne pieniądze, które mogłyby, a nawet powinny być wykorzystane na inne cele.

Wróćmy jednak do wiodącego tematu. Przypatrując się danym za 2022 rok, łatwo zauważymy to, że aż 43 osoby z terenu Oświęcimia przebywają w domach pomocy społecznej w różnych zakątkach kraju. Oczywiście są one kierowane jak najbliżej Oświęcimia, ale to już nie zależy od miasta, tylko od tego czy gdzieś w pobliżu są miejsca. Liczba osób, które są kierowane do tego rodzaju placówek stale rośnie. Realia są nieubłagane. Mieszkańcy naszego miasta się starzeją i oczekują stosownej pomocy. Mają do tego pełne prawo.

Z moich ustaleń wynika, że w 2021 roku w takich instytucjach zostało umieszczonych pięć osób, a rok później – już osiem. Koszt pobytu tych osób w 2021 roku wyniósł ok. 1,3 mln złotych, a w 2022 roku już ok. 1,5 mln złotych.

Jest jeszcze jeden ważny aspekt, przemawiający za koniecznością budowy takiego ośrodka w Oświęcimiu. Mówiąc wprost i w zgodzie z tradycją, starych drzew się nie przesadza. Jeżeli ktoś mieszka w Oświęcimiu 70 albo 80 lat, to taka przeprowadzka jest ogromnym przeżyciem, żeby nie powiedzieć traumą. Te starsze osoby przez dziesiątki lat żyły i pracowały w tym mieście i jako społeczeństwo powinniśmy dołożyć wszelkich starań, żeby mogli w godnych warunkach spędzać czas właśnie tutaj. Nie w Krakowie, nie w Katowicach czy jeszcze dalej.

Dlatego powiem to teraz najprościej i z pełną odpowiedzialnością za słowa. Skoro obecny prezydent miasta przez 13 lat nie dostrzegał tego problemu, to należy w końcu zmienić włodarza miasta. Oświęcim czeka na prezydenta, który będzie bardziej wrażliwy na potrzeby drugiego człowieka.