Ignacy Golik jest najprawdopodobniej najstarszym byłym więźniem KL Auschwitz żyjącym w Polsce. Urodził się 19 stycznia 1922 roku w Warszawie. Przed wojną uczęszczał do Liceum im. Tadeusza Czackiego w Warszawie. Po wkroczeniu wojsk niemieckich do Polski i zajęciu Warszawy aktywnie zaangażował się w działalność ruchu oporu. W 1941 roku został aresztowany przez gestapo wraz z bratem przewieziony do więzienia na Pawiaku. Po trzech tygodniach został deportowany do KL Auschwitz, gdzie otrzymał numer 9898. W obozie pracował w różnych komandach roboczych. Ignacy Golik znał język niemiecki i jesienią 1942 roku został przydzielony do pracy w obozowym szpitalu dla esesmanów. Dwa lata później, w listopadzie 1944 roku, został przeniesiony najpierw do KL Sachsenhausen, a następnie do Barth, podobozu KL Ravensbrück. Wraz z innymi więźniami musiał pracować przymusowo w zakładach niemieckich, produkujących samoloty Heinkel. Ignacy Golik przeżył Marsz Śmierci” i został wyzwolony przez żołnierzy Armii Czerwonej pod Rostockiem wiosną 1945 roku. Po wyzwoleniu wrócił do rodzinnej Warszawy, studiował dziennikarstwo i pracował jako dziennikarz do 1998 roku.

W 1964 roku zeznawał jako świadek w procesie SS-manów z KL Auschwitz we Frankfurcie nad Menem. Aktywnie działął w Towarzystwie Opieki nad Oświęcimiem-Pamięć o Auschwitz-Birkenau. Mieszka w Warszawie, obecnie ukończył 100 lat.

dr Adam Cyra